Page 13

PanteinExtra3.indd

13 Extrapersoonlijk Al 88 jaar onafscheidelijk Genieten van het leven doen ze ondanks hun hoge leeftijd volop. “We hebben het goed getroffen met elkaar, en dat al 88 jaar”, zegt Adriaan van Oort (91), terwijl hij lachend naar Dina (88) kijkt. Nee, ze zijn niet getrouwd: ze zijn broer en zus. En onafscheidelijk. Het leven begon voor de kinderen Van Oort met een groot verlies. Toen Adriaan 3 jaar was en Dina nog geen twee weken oud, overleed hun moeder in het kraambed. Ze kwamen, samen met hun twee andere broers, in een pleeggezin terecht. “Daar hebben we een goede tijd gehad.” De middelste broers vlogen op een gegeven moment uit, maar Adriaan en Dina wilden elkaar niet missen. Kippenboerderij Ze bleven bij elkaar wonen en startten samen en boerenbedrijf. Eerst met koeien, varkens en kippen, maar later uitsluitend met kippen. Het was hard werken, maar het gaf ook veel voldoening. Van de Fillipijnen tot Brazilië kregen ze bezoek op hun bedrijf. Ze hadden 6.000 kippen en 600 hanen, de broedeieren gingen meestal naar het Midden-Oosten. Ruim dertig jaar geleden verkochten ze het pluimveebedrijf en lieten ze een huis bouwen voor hen tweetjes in Volkel. Natuurlijk allebei een eigen slaapkamer, maar verder delen ze alles. “We hebben zelfs een gezamenlijke rekening.” Samen koken, samen stofzuigen Nu ze al op leeftijd zijn, zijn ze wat minder mobiel. Autorijden kan bijvoorbeeld niet meer. “Maar we vervelen ons nooit, de dagen vliegen om. ‘s Ochtends komt de thuiszorg en na het ontbijt ga ik naar de winkel. Ik ben de boodschappenjongen”, lacht meneer Van Oort. “Ik neem zo acht kilo vlees mee op de fi ets.” Daarna wordt er gekookt. Tientallen jaren was dat de taak van Dina. “Hij kon net een ei koken of bakken, meer niet. Totdat hij besefte dat als ik het niet meer kan, hij zelf niks kan maken. Toen vroeg hij of ik hem kon leren koken.” Ook stofzuigen doen ze samen. En één keer in de week komt er iemand uit de familie helpen met het huishouden. Als het nodig is, huren ze diensten in zoals een tuinman of kapster via Pantein Extra. “Dat vinden we fi jn en belangrijk, want zo kunnen we zo zelfstandig mogelijk blijven. Het verzorgingshuis, daar willen we echt niet heen.” Ze hebben er nooit spijt van gehad dat ze geen eigen gezin hebben gesticht. “Ik heb er zelfs nooit over nagedacht”, zegt Dina. “We hebben veel familie die regelmatig over de vloer komt. Vorige week was hier nog een babyshow. Wij staan nog midden in het leven.” Wilt u ook meedoen aan deze rubriek, of kent u iemand die hier prima past? Meld u dan bij de redactie via extra@pantein.nl


PanteinExtra3.indd
To see the actual publication please follow the link above